สวัสดีครับ ถ้าถามถึงเส้นทางสำหรับชาวมอเตอร์ไซค์ เส้นทางถนนลอยฟ้าสายแม่สอด-อุ้มผางคงเป็นหนึ่งในเส้นทางสายยอดนิยมของชาวมอเตอร์ไซค์เราเพียงแต่จุดหมายปลายทางของผู้คนโดยสวนใหญ่ก็มักจะเป็น อำเภอ อุ้มผาง น้ำตกทีลอซูซึ่งอันที่ก็เป็นสถานที่ที่ดี แต่เราก็เคยไปมาหลายรอบแล้ว
คราวนี้จึงอยากจะมาค้นหาสถานที่ใหม่ๆ (สำหรับตัวเรา) ที่ไม่เคยไปซึ่งซ่อนอยู่บนเส้นทางสายนี้กันบ้าง ซึ่งบางครั้งมันถูกซ่อนไว้ด้วยสายตาเรานี่แหล่ะ แม้ว่าจะอยู่ข้างทางแต่ไม่เคยชายตามองเลย !!!! แบบนี้พอเรียกว่า UNSEEN ได้ไหมหล่ะ หึหึ
แล้วทำไมต้องมาค้นหาบนเส้นทางสายนี้แหล่ะ มาบ่อยแล้วไม่ใช่รึ คงตอบได้ง่ายๆ ว่าถนนสายนี้เป็นสายหนึ่งที่มีเส้นทางที่ลัดเลาะภูเขาที่คดเคี้ยวเลี้ยวลดเป็นที่สุดสายหนึ่ง ซึ่งมีผลต่อ "ความมันส์ในอารมณ์" ในการขับขี่และอีกเหตุผลหนึ่งคงเป็นเพราะ "ม้าศึก" ของเรา ซึ่งก็คือ ยามาฮ่า เอ็กซ์ไซเตอร์ 150 (Yamaha Exciter 150) ปี 2020 ที่อยากจะรู้ว่าจะจัดการความยากบนเส้นทางสายนี้ได้หยู่หมัดแค่ไหน ก็คงต้องลองดู!!
เอาหล่ะ ไปค้นหาความมันส์และ UNSEEN บนเส้นทางหมายเลข 1090 แม่สอด - อุ้มผางกัน
|
|
ถนนลอยฟ้า หมายเลข 1090 ถนนสายนี้คงไม่ต้องบอกกล่าวในชื่อเสียงอันเป็นที่รู้จักดีกันในหมู่ Biker ว่าเป็นถนนสายหนึ่งที่มีเส้นทางที่ลัดเลี้ยวเคี้ยวคด ท้าทาย หมู่ชาวนักบิดเป็นที่สุดสายหนึ่ง
จนถึงวันนี้ รถมอเตอร์ไซค์ที่พิชิตถนนสายนี้ คาดว่าคงจะมีจำนวนไม่น้อย แต่ก็คงไม่มาก เพราะถนนสายนี้เป็นทางตัน รถปกติทั่วๆไปคงจะไปต่อได้ยากหน่อย ทำให้ถนนสายนี้กลายเป็นตัวเลือกในการขี่รถเล่นน้อยลงไปด้วย
แต่สำหรับ Biker ที่แสวงหาความท้าทายเล็กๆ และทิวทัศน์ทางภูมิศาสตร์ที่ไม่เหมือนใคร
ถนนสายนี้เป็นอีกเส้นทางหนึ่งที่น่าออกไป "ค้นหา"
|
|
ม่อนหินเหล็กไฟ
ด่านแรกแห่งถนนสายหมายเลข 1090 ที่มีความน่าสนใจพอสมควร แต่ไม่ค่อยมีคนจำกัน
มีความท้าทายสำหรับรถบรรทุก แต่สำหรับมอเตอร์ไซค์อย่างเรานี่ชิลๆ เลยหล่ะ เพราะมันคือการไต่ทางชันกันยาวๆ มีทิวทัศน์ที่สวยงาม
สถานที่แห่งนี้คือ เนินเขา หรือที่ชาวเหนือเค้าเรียกว่า "ม่อน" นามว่า "ม่อนหินเหล็กไฟ"
ชื่อนี้ได้แต่ใดมาไม่รู้เหมือนกันนะ 555 มันเป็นด่านแรกแห่งการไต่ขึ้นสู่ที่ราบบนเขา ( ก่อนจะไต่ขึ้นสู่ขุนเขาอุ้มผางแดนตะวันตก )
|
|
ยามาฮ่า เอ็กซ์ไซเตอร์ 150 (Yamaha Exciter 150) ปี 2020 พลังเครื่องยนต์สูบเดียว 150cc 4 วาล์ว ระบายความร้อนด้วยน้ำของเจ้า
ยามาฮ่า เอ็กซ์ไซเตอร์ 150 (Yamaha Exciter 150) ปี 2020 กับภาระน้ำหนัก150 กิโลกรัม สามารถดันม่อนขึ้นได้แบบชิลๆ ด้วยความเร็ว 70-80 กม/ชม ได้เลย ในขณะที่รถครอบครัว 100-125cc ทั่วๆไปสามารถวิ่งขึ้นม่อนนี้ได้ด้วยความเร็วเพียง 40-50 กม/ชม เท่านั้น
|
|
ส่วนหนึ่งที่ต้องยอมรับคือ เกียร์ 5 สปีดกับคลัชท์มือที่เบามือ ช่วยให้การส่งถ่ายกำลังต่อเนื่องมากขึ้นมากกว่าตอนสมัย Yamaha Spark 135 หรือ X1R ที่มีเพียง 4 เกียร์ได้พอสมควร ลดอาการ "ห้อย" เมื่อเปลี่ยนเกียร์ไปได้มาก แต่ทำไมถึงยังไม่มี 6 เกียร์หล่ะ เข้าใจว่า 5 เกียร์นี่เป็นทางสายกลางๆ นะครับ ไม่ต้องสับกันบ่อยเกินไป (ยังเน้นความสบายอยู่บ้าง) แต่ก็ไม่น้อยเกินไปแบบ 4 เกียร์ ที่ส่งกำลังเครื่องยนต์ได้ไม่ต่อเนื่องนัก จุดนี้แหล่ะที่ทำให้ ยามาฮ่า เอ็กซ์ไซเตอร์ 150 (Yamaha Exciter 150) ปี 2020 ขี่มันส์ แต่ก็ยังขี่สบายระดับหนึ่งด้วย
|
|
ถ้ำสีฟ้า
หลังจากไต่ม่อนขึ้นมาบนผืนแผ่นดินที่ราบบนเขา แห่งอำเภอแม่สอด ณ ที่ราบแห่งนี้ ยังมีสถานที่น่าท่องเที่ยวซ่อนอยู่อีกเพียบเลยทีเดียว แต่คราวนี้ขอลองที่นี่ก่อน นั่นคือ "ถ้ำสีฟ้า"
|
|
ถ้ำสีฟ้านี้เพิ่งมาเป็นที่รู้จักในช่วงหลังๆ ไม่นานมานี้เอง บริเวณถ้ำมีสำนักสงฆ์ตั้งอยู่ด้วยและตัวถนนลาดยาง (ที่มีทิวทัศน์สวยงามด้วย) เข้าถึงเลย เดินทางได้สะดวกสบายมาก
ความเด่นของถ้ำนี้ ที่แตกต่างจากถ้ำอื่นๆ คือ ตัวถ้ำมีลวดลายค่อนข้างสวยงาม และเมื่อเราส่องไฟสีขาวไปภายในถ้ำ เมื่อแสงกระทบกับผนังถ้ำจะสะท้อนกลับมาเป็นประกายอมฟ้าหน่อยๆ ไม่ได้สีฟ้าเว่อร์วังอะไรมากมายนัก
ด้วยลักษณะส่วนตัวที่ว่ามาอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวแบบนี้แหล่ะที่ทำให้ถ้ำแห่งนี้เริ่มมีชื่อเสียงขึ้นมา ถือเป็น UNSEEN อีกจุดหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากถนนสาย 1090 และเที่ยวได้ง่ายๆ ด้วย เอาหล่ะ ออกเดินทางกันต่อ
|
|
และเส้นทางความมันส์ ช่วงที่หนึ่งของเส้นทางสาย 1090 ก็เริ่มต้นขึ้นเมื่อเราไต่ความชันอย่างรวดเร็วขึ้นสู่เขาสูง (หมายเลขสาม) สภาพเส้นทางเป็นเส้นทางที่ค่อนข้างคดเคี้ยวมากพอสมควรและมีไต่ความชันบ้างระดับหนึ่ง
ความสูงของภูเขาแถวนี้สูงและเย็นพอที่จะมีต้นสนขึ้นเมื่อถนนลัดเลี้ยวเคี้ยวคด ความมันส์ในอารมณ์ก็บังเกิดขึ้นผมเริ่มเข้าโค้งให้ลึกและหนักขึ้นในระดับที่คิดว่ายังปลอดภัยอยู่ ช่วงล่างหน้าเทเลสโคปิคและหลังแบบช๊อคเดี่ยวของ ยามาฮ่า เอ็กซ์ไซเตอร์ 150 (Yamaha Exciter 150) ปี 2020 ใหม่ นั้นปรับตั้งมาได้รองรับกับการขับขี่แบบสปอร์ตในระดับหนึ่งเลย ช่วงขี่ความเร็วต่ำจะรู้สึกว่ายังมีความนุ่มนวล แต่พอเพิ่มความเร็วสูงขึ้นมา มันกับพอดีมากๆ ไม่ว่าในเรื่องสมรรถนะหรือด้านนความสบาย (การซับแรงสั่นสะเทือน) การมุ่งสู่โค้งแม้ไม่ได้คมกริบแบบรถ Sport หรือ Naked แต่ก็ถือว่าตามอยู่ได้ไม่ห่างแน่ๆ ไม่เลวเลยสำหรับรถบนพื้นที่ใช้เฟรม แบบ Underbone
ยามาฮ่า เอ็กซ์ไซเตอร์ 150 (Yamaha Exciter 150) ปี 2020 มาพร้อมระบบดิสก์เบรกหน้าหลัง หน้าตาธรรมดาๆ ชุดนี้ เป็นจุดแข็งมาตั้งแต่สมัย Spark 135 แล้ว ซึ่งมันตอบสนองและไล่น้ำหนักได้ดี
พอสมควร แอบดีกว่ารถที่ใช้เบรกลูกสูบคู่หลายๆ คันในท้องตลาดไปแบบค้านสายตา ด้วย set up ช่วงล่างใหม่ ยางหน้าที่เพิ่มขนาดมา 2 เบอร์เป็น 90/80 และหลังขนาดหลังขนาด 120/70 นั้นเป็น Set up ที่ลงตัว และมั่นใจได้ในระดับที่นน่าพอใจ จนบางครั้งเริ่มเข้าโค้งลึกขึ้นเรื่อยๆ จนเกือบจะหลุดโค้งไปบ้างในบางครั้งแฮ่ๆ
|
|
|
หลังจากผ่านช่วงเขาสูงชันมาแล้ว เราก็ทิ้งดิ่งลดระดับความสูงลงมาสู่การวิ่งชายเขา ด่านซ้ายล่างจะเป็นที่ราบในหุบเขายาวไปหลายสิบกิโลเมตรเลยทีเดียว แถวนี้มีสถานที่น่าสนใจซ่อนอยู่หลายที่เลยทีเดียว
เส้นทางช่วงนี้เราใช้เบรกและเกียร์หนักพอสมควรเพื่อพยายามลดความเร็วรถลงเพื่อเข้าโค้ง
ในส่วนของเบรกนั้นทำได้ดีแม้จะไม่ได้มีพลังมากมายอะไรแต่ก็ถือว่าเพียงพอ แต่ในการลดเกียร์เร็วๆ นั้นมีวืดบ้างในบางครั้ง เกือบแหกโค้งไปเหมือนกันแต่นั่นเป็นความผิดพลาด ส่วนตัวของผมเอง ถ้าใช้งานตามปกติคงไม่มีปัญหาอะไร
บนเส้นทาง 1090 ช่วงเลียบชายเขานี้มีสิ่งสถานที่ที่น่าสนใจมากมาย ไม่ว่าจะเป็นหมู่บ้านผู้อพยพอุ้มเปี้ยมที่ตั้งอยู่ริมทางแต่คราวนี้ สถานที่พวกนี้ไม่ได้อยู่ในเรดาห์ของเรา เพราะเรามาค้นหาสถานที่ใหม่ๆ กันนี่นา
|
|
หมู่บ้านแม่กลองน้อย
ชื่อของหมู่บ้านแม่กลองน้อย อาจไม่ใช่ชื่อที่คุ้นหูนักเดินทางนัก เพราะที่นี่เพียงหมู่บ้านเล็กๆ ไม่ได้มีสถานที่ท่องเที่ยวโด่งดัง แถมยังเป็นทางผ่านของเส้นทางลอยฟ้าแม่สอด-อุ้มผางเพื่อมุ่งหน้าไปยังเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าอุ้มผาง อันมีน้ำตกทีลอซู เปรโต๊ะลอซู ดอยหัวหมดเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเป้าหมายของใครหลายๆคน แต่รู้หรือไม่ว่า หมู่บ้านเล็กๆ แห่งนี้นี่เองที่เป็นต้นกำเนิดของสายน้ำแม่กลองที่ไหลไปสู่อ่าวไทย!!!
หากเดินทางด้วยถนนสายแม่สอดอุ้มผาง เราจะพบหมู่บ้านแม่กลองน้อยอยู่ไม่ไกลจากอุ้มเปี้ยม จุดพักรถครึ่งทางของถนนสายนี้ เลยอุ้มเปี้ยมไปสักพักสังเกตซ้ายมือจะเห็นหมู่บ้านแม่กลองน้อย จุดหมายการเดินทางของเราในครั้งนี้
ตามที่ได้เกริ่นไปหมู่บ้านแม่กลองน้อยเป็นจุดกำเนิดของป่าต้นน้ำแม่กลอง แม่น้ำสายสำคัญของประเทศที่ไหลไปสู่ลำห้วยแม่จัน รวมกับแม่น้ำสาขา ลัดเลี้ยวเข้าสู่เขื่อนศรีนครินทร์ และสร้างสัมพันธ์แก่ชีวิตผู้คนมากหน้าให้ได้รับประโยชน์ด้านการเกษตร สาธารณูปโภค ตลอดจนด้านการท่องเที่ยว ตลอดระยะทางที่ลำน้ำสายนี้ไหลผ่าน
เป็นความบังเอิญของเราที่ได้มารู้จักที่นี่ เพียงเพราะเราอยากหากาแฟดื่มกันโดยที่ต้องไม่ใช่ที่อุ้มเปี้ยม เพราะเราต้องการจะค้นหาที่ใหม่ๆ กันนี่
|
 |
ทีลอซู คอฟฟี่กับตำนานกาแฟรักษาป่าแห่งบ้านแม่กลองน้อย
เมื่อเราเข้ามาในหมู่บ้านแม่กลองน้อย เพื่อตามหาร้านกาแฟ แต่ก็ต้องแอบผิดหวังเล็กน้อย แต่หาได้ผิดหวังในเรื่องวิวของตัวร้านไม่ หากแต่ร้าน กาแฟทีลอซู แห่งนี้หาได้เป็นร้านกาแฟสดอย่างใจเราไม่ หากแต่เป็นกาแฟดริปต่างหาก แต่นั่นแหล่ะ นำมาสู่เรื่องราว ที่แสนจะน่าศึกษาและเปิดความรู้ของเรามากมายเลยทีเดียว
ทำไมต้องกาแฟดริป ?? จริงๆแล้ว นานมาแล้วดินแดนแถบตะวันตก มีชุมชนชาวกระเหรี่ยงนามว่าไล่โว่ ได้เรียนรู้การปลูกกาแฟโรบัสต้ามานานหลายสิบปีแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นชาวบ้านก็ยังคงนิยมซื้อหากาแฟจากภายนอกมาดื่มมากว่า ซึ่งคิดเป็นเงินแล้วก็นับหลายแลนบาทต่อปีเลยทีเดียว ซึ่งเป็นการสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ
ต่อมาเมื่อมูลนิธิสีบ นาคะเสถียรเข้ามามีบทบาทในการทำงานร่วมกับชุมชน ก็ทำให้ทราบถึงปัญหาที่ เกิดขึ้นนี้ ดังนั้นให้ความชุมชนที่ยวกับการดื่มกาแฟที่พวกเขาผลิตเองจึงเริ่มดันขึ้น ด้วยเทคนิคที่เรียกว่า "การดริปกาแฟ" (Drip coffee) ซึ่งสามารถทำได้ง่ายภายในครอบครัวและชุมชนนอกจากการดื่มกาแฟที่พวกเขาผลิตเอง จะทำให้ได้เรียนและเข้าใจในรสชาติของกาแฟได้ดี สามารถอธิบายถึงสัมผัสที่แตกต่าง รวมถึงชุมชนเองยังมีรายได้จากการผลิตและจำหน่ายกาแฟโรบัสต้าที่มีคุณภาพให้ได้ง่ายด้วย
และหนึ่งในทีมงานมูลนิธิสืบ นาคะเสถียรคนนั้น ก็คือ คุณซ้ง ณรงค์ศักดิ์ มาลีศรีโสภา ผู้นำกาแฟและการทำกาแฟดริปมาสู่หมู่บ้านแม่กลองน้อยแห่งนี้ ไม่เพียงแค่นั้นมันยังมาเชื่อมโยงถึง "กาแฟอนุรักษ์ป่าด้วย" อีกด้วย แล้วกาแฟมันอนุรักษ์ป่ายังไงอ่ะ???
|
|
กาแฟอนุรักษ์ป่า
ท่ามกลางเสียงทัดทานกว่า 7 ในการพยายามนำกาแฟเข้ามาปลูกแทนการปลูกพืชเชิงเดี่ยว
อย่างกะหล่ำปลีทำกินโดยการหักร้างถางพงผืนป่าต้นน้ำมาช้านาน ความเคยชินและความเชื่อในวิถีหาใช่สิ่งที่เปลี่ยนกันได้ง่ายๆ หากแต่ต้องใช้เวลาและความพยายามเป็นเครื่องพิสูจน์ผลลัพธ์เท่านั้น แนวคิดหรือไอเดียของการปลูกกาแฟ หาใช่เพียงเรื่องรายได้อย่างเดียว แต่เพราะกาแฟชอบที่ร่ม แปลว่าต้องปลูกรวมกับต้นไม้ใหญ่ แถมยังใช้สารเคมีน้อย หากคนที่นี่ยอมเปลี่ยนไร่พริกไร่กะหล่ำมาเป็นไร่กาแฟ ก็จะได้ทั้งป่า ทั้งรายได้ และได้ปล่อยน้ำสะอาดไร้สารเคมีให้คนปลายน้ำแม่กลอง
|
|
ในที่สุด 7 ปีผ่านไป ความพยายามของคุณซ้งเริ่มเห็นผล กาแฟสามารถทำรายได้ในขณะเดียวกันก็ช่วยรักษาป่าได้ด้วยตามแนวคิด ชาวบ้านแม่กลองน้อยเริ่มหันมาปลูกกาแฟกันมากขึ้น แต่การเดินทางครั้งนี้ เชื่อว่ายังคงอีกยาวไกล แต่เชื่อได้เลยว่า ปลายทางข้างหน้า มันคือชีวิตที่ดี ที่มีรายได้เลี้ยงตัวอย่างพอเพียง และไม่ต้องทำลายป่าต้นน้ำแห่งผืนป่าตะวันตกอีกต่อไป หากแต่ผันตัวมาเป็นอีกหนึ่งผู้ช่วยทำประโยชน์แก่ผู้คนอีกนับล้านที่อาศัยบนลุ่มน้ำแม่กลอง นี่มันคือชีวิตที่ควรจะเป็นมิใช่หรือ?
|
|
จากแม่กลองน้อย ถึงแม่กลองใหญ่
เอาหล่ะ ถึงเวลาบอกลาบ้านแม่กลองน้อยกันแล้วเป้าหมายต่อไปของเราคือ หมู่บ้านแม่กลองใหญ่
เราเลือกใช้เส้นทางท้องถิ่น ซึ่งเป็นทางดินระยะทาง 7 กิโลเมตรแทนการวิ่งไปบนถนนดำสาย 1090
เส้นทางสายนี้มีอะไรให้เราชมเพลินๆ พอสมควร
|
|
หมู่บ้านแม่กลองใหญ่
เราเดินทางมาถึงบ้านแม่กลองใหญ่ในที่สุดจุดเด่นของที่นี่คือ เส้นทางเข้าหมู่บ้านเป็นเส้นทางเขาที่สวยงาม
|
|
เราไม่ได้ทำกิจกรรมอย่างอื่นในหมู่บ้านนี้มากนักนอกจากเป็นฐานทัพเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง
บรรยากาศที่เงียบสงบ อากาศที่เย็นสบายของหมู่บ้านภายในหุบเขา ทำให้อาหารพื้นๆ อร่อยขึ้นมาอีกหน่อย เคล้ากับอรรถรสการสนทนา บางครั้ง ความสุขก็ไม่ต้องจ่ายแพงเสมอไปหรอก
|
|
หน่วยจัดการต้นต้ำแม่กลองน้อย-แม่กลองใหญ่
ห่างจากปากทางเข้าหมู่บ้านแม่กลองใหญ่เพียง 3 กิโลเมตร เราจะเจอกับ หน่วยจัดการต้นต้ำแม่กล้องน้อย-แม่กลองใหญ่ อันที่จริงหน่วยนี้อยู่ติดถนนสาย 1090 เลย ผมเองมาอุ้มผางหลายครั้ง
แต่ยอมรับเลยว่าไม่เคยสังเกตว่ามีสถานที่แห่งนี้อยู่ เลี้ยวจากถนนเข้า 20 เมตรก็พบกับลานกางเต้นท์ที่ล้อมรอบด้วยหุบเขาและสายหมอก ความเงียบสงบของที่นี่อยู่ในระดับ 10 คือไม่มีคนเลย แม้แต่วันหยุดเทสกาลก็ตาม ลำน้ำแม่กลองไหลทอดผ่านบริเวณลานกลางเต้นท์ เสียงน้ำไหลเคล้าเสียงจิ้งหรีดเรไร ตลอดวันตลอดคืน
|
|
สายฝนโปรยปรายมาเป็นระยะๆ ทำให้เราเลือกที่จะกางเต้นท์กันในศาลาเพื่อความแห้งสบายแม้วันที่ฝนมามากการกางเต้นท์นอนฟังเสียงน้ำตก สูดสายหมอกยามค่ำคืนก็เม๊าท์มอยกันออกรสชาติก็เป็นอรรถรสอย่างหนึ่งของชีวิตเช่นกัน
|
|
ยามเช้าในฤดูฝน อากาศค่อนข้างเย็น ประมาณ 20 องศาต้นๆ ตอนแรกตั้งใจว่าจะอาบน้ำในน้ำตกเสียหน่อย แต่เย็นขนาดนี้ขอถอยดีกว่าทำกิจธุระยามเช้าเรียบร้อย พร้อมออกเดินทางต่อเจ้า ยามาฮ่า เอ็กซ์ไซเตอร์ 150 (Yamaha Exciter 150) ปี 2020 พร้อมรออกเดินทางอยู่แล้ว
|
|
อากาศอึมครึมแบบวันนี้ การเดินทางได้ไฟหน้า LED และไฟท้าย LED ของเจ้า ยามาฮ่า เอ็กซ์ไซเตอร์ 150 (Yamaha Exciter 150) ปี 2020ใหม่นี้ช่วยได้เยอะเลย
|
|
เขตถนนลอยฟ้า
ต่อจากเขตป่าดึกดำบรรพ์ เราเริ่มไต่ระดับขึ้นสู่ส่วนที่เป็นเขาสูงยิ่งขึ้นไปอีกตรงส่วนนี้แหล่ะ ที่มักถูกเรียกว่า "ถนนลอยฟ้า" ถนนแถวนี้ต้องบอกเลยว่าขี่มันส์พอสมควร
|
|
ส่วนหนึ่งของความน่ากลัวของถนนสายคือคือ ความอันตรายในมุมไต่ขึ้นและลงแต่นั่นแหล่ะ นี่คือความสนุกของการขี่มอเตอร์ไซค์นี่แหล่ะ
|
|
ถนนลอยฟ้า
จริงๆแล้วมีจุดชมวิวที่เป็นจุดถ่ายรูปมหาชนอยู่ แต่คราวนี้เราไม่แวะที่จุดนั้นหาจุดใหม่ๆ UNSEEN เองกันเลยดีกว่า ขี่ๆ มาเห็นตรงนี้พอจะมองเห็นวิวได้ก็เลยจอดถ่าย
ทิวทัศน์ไกลโพ้นเบื้องหน้าคือ ผืนป่าตะวันตกอันเป็นมรดกโลกและเทือกเขาที่สูงติดลำดับต้นๆ
ของประเทศไทย มีทั้งยอด "กะเจอลา" และ "ยอดโมโกจู" ที่สูงติด 1 ใน 8 ของยอดเขาที่สูงที่สุดในไทยแผงตัวอยู่ในเหล่าเทือกเขานั้น
|
|
ไร่ข้าวโพดและภูเขาหิน
พื้นที่ส่วนนี้เป็นช่วงสุดท้ายแล้วก่อนจะถึงตัวอำเภออุ้มผางคือถนนที่ตัดผ่านที่ราบหรือเนินเขาเตี้ยๆ เข้าสู่อุ้มผางระยะประมาณ 40 กม ทิวทัศน์แถวนี้ส่วนใหญ่เป็นวิวทุ่งข้าวโพดแซมกับภูเขาหิน ซึ่งจะมองว่าแปลกตาหรือสวยก็คงจะพอได้
|
|
ในที่สุด เราก็เข้าสู่เขตอุ้มผาง จากที่ลอง Record เวลาการวิ่งจริงๆ ไม่นับเวลาที่แวะเที่ยว
พบว่าเราวิ่งทำเวลาได้ดีกว่าสมัยที่เอา Yamaha X1R 135cc ถึง 15-20 นาที ไม่เพียงแค่จากความรู้สึกเท่านั้นว่า ยามาฮ่า เอ็กซ์ไซเตอร์ 150 (Yamaha Exciter 150) ปี 2020 นั้นมีพัฒนาการขึ้นจากรุ่นเก่ามากพอสมควรการจับเวลาการขับขี่ยังช่วยยืนยันได้อีกด้วย
|
|
เราใช้ชีวิตอยู่ในอุ้มผาง 1 วัน ก็ขี่ ยามาฮ่า เอ็กซ์ไซเตอร์ 150 (Yamaha Exciter 150) ปี 2020 ไปนู่นมานี่ภายในตัวอำเภอนี่แหล่ะ สิ่งหนึ่งที่รู้สึกคือ เรือนไมล์ Full Digital ใหม่นี่ตอนหลังเริ่มหลงรักแล้วเพราะว่าบอกข้อมูลได้ครบครันมากกว่าตอนเป็นเรือนไมล์เข็มเยอะเลย ไม่ว่าจะระยะทริป
อัตราการกินน้ำมันแบบ Realtime หรือ Average ทำให้เรากะระยะเติมน้ำมันได้นาฬิกา วัดรอบ ไฟบอกเกียร์ ทุกอย่างมีมาให้ครบเลย
ที่สำคัญมีกุญแจรีโมทที่เมื่อกดแล้วรถจะส่งเสียงเพื่อระบุตำแหน่งรถ ทำให้หารถง่ายยิ่งขึ้น
ในกรณีที่ไปจอดในห้างใหญ่ๆ อะไรแบบนี้ เนี่ยนะ ขี่ออกทริปก็สนุก ขี่ในเมืองก็ใช้งานง่าย
|
|
ท้ายที่สุด เราก็คนหา UNSEEN ตามข้างทางบนถนนที่แม้นว่าจะเคยมาแล้วหลายครั้ง แต่ความสวยงามของประเทศไทยก็ยังคงมีแอบซ่อนอยู่มากมายที่บางครั้งเราเองก็ไม่เคยชายตามองเสียด้วยซ้ำ
คงเหมือนกับ ยามาฮ่า เอ็กซ์ไซเตอร์ 150 (Yamaha Exciter 150) ปี 2020 ใหม่นี่แหล่ะ ถึงแม้จะมีรูปลักษณ์เป็นรถ Underbone แต่สิ่งที่ซ่อนอยู่ภายในสมรรถนะการขับขี่ที่มอบความตื่นเต้นได้เหนือกว่ารูปลักษณ์ภายนอก ในขณะเดียวกันก็ยังคงความอรรถประโยชน์และใช้ง่ายในแบบรถ Underbone และที่แน่นอน คือความทนทานรับประกันยาวนานถึง 5 ปีหรือ 50,000 กิโลเมตร ซึ่งทาง Yamaha ก็พัฒนาแก้ไขรุ่นเดิมมาจนมั่นใจแล้ว ถึงได้กล้ารับประกันขนาดนี้
|
|
ในวันสุดท้าย เจ้า ยามาฮ่า เอ็กซ์ไซเตอร์ 150 (Yamaha Exciter 150) ปี 2020 ใหม่คันนี้ก็พาเราวิ่งย้อนกลับเส้นทางเดิมกลับกรุงเทพมหานครโดยปลอดภัย
เป็นอันจบทริปกว่า 1,500 กิโลเมตร 2,500 โค้งเพื่อตามหา UNSEEN ซึ่งมันก็ถือว่าเป็น Challenge หนึ่งที่มอบความฟิน ความมันส์และความท้าทายในการขี่รถไปเผชิญถนนเส้นหนึ่งที่ขึ้นชื่อว่ามีโค้งมากที่สุดและมีความยากในการการขับขี่ในระดับต้นๆของประเทศสายหนึ่ง แต่ที่ยากไปกว่านั้น คือต้องหา UNSEEN ความงามที่ซ่อนอยู่ข้างทาง ในขณะที่กำลังเมามันส์กับการเข้าโค้งนี่แหละ 555 ไม่ใช่งานที่ง่ายเลย
และผลลัพธ์ในท้ายที่สุด เส้นทางสายแม่สอด - อุ้มผางก็ไม่เคยทำให้ผิดหวังเช่นเคย!!!!
แน่นอน เจ้า Yamaha Exciter 150 ใหม่คันนี้ ยังคงเป็นรถในดวงใจของผมเหมือนเคย
ไม่รู้ว่าเพราะรถดี หรือว่าผมเป็น ติ่งแยม กันนะ อุ๊บส์!!!!!
สำหรับเพื่อนๆที่กำลังสนใจเจ้า ยามาฮ่า เอ็กซ์ไซเตอร์ 150 (Yamaha Exciter 150) ปี 2020
สามารถเช็ก Spec และรายละเอียดเพิ่มเติมที่นี่ หรือ สอบถามโปรโมชั่นเพิ่มเติมได้ที่นี่
|
